Indywidualną ocenę stresu i diety należy potraktować jako działanie pierwszoplanowe w zespole jelita nadwrażliwego. Do źródeł stresu można zaliczyć przepracowanie, złe nawyki dotyczące snu, nadmierne używanie kawy, alkoholu i tytoniu. Prawidłowy odpoczynek i ćwiczenia mogą pomóc w zredukowaniu poziomu stresu i prawidłowo wpłynąć na przebieg zespołu jelita nadwrażliwego. Wielu ludziom pomaga stosowanie diety bogatoresztkowej. Jednak dieta nadmiernie wzbogacona w błonnik może być przyczyną biegunki, szczególnie u tych chorych, u których w obrazie zespołu jelita nadwrażliwego dominuje właśnie biegunka. Należy się wystrzegać leków przeczyszczających. Jeśli zawiodą te środki, należy udać się po poradę lekarską. W leczeniu można posłużyć się wieloma lekami. W specyficznych grupach chorych z zespołem jelita nadwrażliwego mogą być pomocne leki rozkurczowe, przeciwdepresyjne i przeciwlękowe. U poszczególnych osób skuteczność tych leków wyraźnie się różni, schemat terapeutyczny musi być zatem ustalany indywidualnie przez pacjenta i lekarza. Pacjenci, u których po zmianie stylu życia i prawidłowym stosowaniu leków nie uzyskano poprawy, powinni być skonsultowani przez lekarza specjalizującego się w schorzeniach zależnych od stresu i czynności ruchowej przewodu pokarmowego.

.

  Zrozumienie, że zespół jelita nadwrażliwego jest złożonym schorzeniem, dotyczącym motoryki, psychiki i uwarunkowanym stresem jest dla pacjenta kluczem do uwolnienia się od objawów tej choroby. Ludzie z rozpoznanym zespołem jelita nadwrażliwego mogą osiągnąć znaczną poprawę dzięki silnej, partnerskiej współpracy pomiędzy uświadomionym pacjentem i świadomym, współczującym lekarzem.

Leczenie

TVN    
Euro    
Pokemon Go
Donald Trump     
Prince     
Rio
Powerball     
Eurowizja
David Bowie
Deadpool     
Singielka
Olympics     
iPhone
Slither.io     
Wybory
USA
Suicide
Squad     
Deadpool
Samsung

#wolny sejm

#wolne media

Inne choroby jelita grubego, zaliczamy do nich:

chorobę Leśniowskiego – Crohna, zaparcia, hemoroidy, oraz ropień odbytu.

Informacje na stronie dzięki publikacji: "Informacje dla pacjenta w ZJN", opracowanej i skonsultowanej naukowo, przez: prof. Romana Tomeckiego z Kliniki Gastroenterologii CMKP w Warszawie

    Niektórzy pacjenci nie mają wątpliwości, że pokarmy są przyczyną ich choroby. Prowadzi to do stosowania nieracjonalnych diet, niewygody, grozi upośledzeniem stanu odżywiania. Niewątpliwie wśród pacjentów, głównie z postacią biegunkową i bólowo-wzdęciową z.j.n., istnieje podgrupa, w której modyfikacje dietetyczne przynoszą poprawę. Część z nich może być uczulona na niektóre pokarmy, u innych objawy nasilane są w mechanizmie pseudoalergii.

  Do pokarmów najczęściej nasilających objawy zespołu jelita nadwrażliwego należą:

•      pszenica

•     kukurydza

•     ziemniaki

•     cebula

•     czekolada

•     produkty mleczne

•     jajka

•     orzechy i

•      ryby

   Większość z nich zawiera znaczące ilości niekompletnie wchłanianych węglowodanów:

•     skrobię

•     oligosacharydy

•     sorbitol   

•     laktozę

  Glutaminian sodu, który jest substancją często dodawaną do pożywienia, może również

powodować nasilenie objawów zespołu jelita nadwrażliwego.

  Generalnie, praktycznie każdy dodatek do pożywienia może u konkretnego pacjenta powodować nasilenie objawów zespołu jelita nadwrażliwego. W takich wypadkach objawy są powtarzalne - można je wywołać za każdym razem, gdy pacjent spożywa dany produkt. Prowadzenie dziennika co najmniej przez tydzień jest pomocne do zidentyfikowania pokarmów, które wywołują objawy chorobowe. Około 17% ludzi nie jest zdolne do trawienia mleka i produktów mlecznych. Również pewne sztuczne substancje słodzące, takie jak sorbitol, nie podlegają trawieniu i mogą być powodem wzdęcia, dyskomfortu i biegunki, jeśli są spożywane w dużych ilościach.

   Wiele uwagi w leczeniu zaparciowej postaci z.j.n.  poświęca się diecie bogato błonnikowej. Powinna ona dostarczyć celulozy,  hemicelulozy,  pektyn i innych polimerów  węglowodanowych tzw.: nieskrobiowych. Przeciętna europejska dieta dostarcza 12-18g. błonnika dziennie. Jego wartościowym źródłem jest:

•     pszenica

•     otręby pszenne   

•     warzywa i   

•     owoce

   Warto zwrócić uwagę, że

gotowanie nie zmienia wartości leczniczych błonnika i że

warzywa takie jak:

•     kapusta

•     marchew   

•     ziemniaki

   zawierają bardzo małe ilości błonnika nieskrobiowego.

  W leczeniu zaparcia czynnościowego pożądane jest zwiększenie spożycia błonnika do  24-45g. na dobę. Taka ilość węglowodanów nieskrobiowych zawarta jest w 0,5-0,75kg. owoców i warzyw lub 3 łyżkach otrąb pszennych i 1/4kg. owoców i warzyw. Wzbogacenie diety w potrawy resztkowe powinno następować stopniowo, co zmniejsza możliwość występowania objawów ubocznych takich jak wzdęcia, wzmożone oddawanie gazów, bóle brzucha. W czasie przewlekłego leczenia otrębami pszennymi należy okresowo kontrolować poziom:

•     żelaza

•     cynku   

•     magnezu i   

•     fosforu w surowicy

   Firtyniany otrąb mogą upośledzać wchłanianie tych pierwiastków. Dieta bogata we włókna roślinne, zwiększenie objętości wypijanych niegazowanych płynów do 2,5-3l. na dobę, systematyczny trening defekacyjny, ruch, unormowany tryb życia, są ważnymi, nierzadko skutecznymi metodami leczenia zaparcia czynnościowego.

  Zespół jelita nadwrażliwego może objawiać się przewlekłą biegunką (postać biegunkową IBS) lub zaparciem (postać zaparciowa IBS). Często biegunka i zaparcie występują naprzemiennie. Zespół jelita nadwrażliwego może objawiać się również uczuciem niepełnego wypróżnienia po defekacji.

.

  Bóle i skurcze brzucha należą do najczęstszych objawów i wielu pacjentów odczuwa znaczące ustąpienie bólu czy dyskomfortu po wypróżnieniu lub odejściu gazów. Pacjenci z zespołem jelita nadwrażliwego mogą mieć również nudności. Należy pamiętać, że niedokrwistość, krwawienie, utrata masy ciała i gorączka nie należą do objawów zespołu jelita nadwrażliwego i jeśli wystąpią trzeba się skonsultować z lekarzem.

Rozpoznanie, objawy

SERWISY ZEWNĘTRZNE

FINANSE

ZDROWIE

CIEKAWOSTKI

NASZ SERWIS

 Dowiedz się czym charakteryzuje się zespół jelita nadwrażliwego, co powoduje jej wystąpienie, rozpoznanie i objawy, czy jest poważną chorobą, możliwe leczenie, oraz wpływ diety na jej przebieg.

   Zespół jelita nadwrażliwego charakteryzuje się bólem i/lub dyskomfortem w jamie brzusznej, wzdęciem, zmianą częstotliwości wypróżnień i konsystencją stolca. Biegunka może występować naprzemiennie z zaparciem. Ból, dyskomfort i wzdęcie często ustępują po wypróżnieniu. Typowe objawy zespołu jelita drażliwego są łatwo rozpoznawalne przez lekarza, nie muszą jednak występować jednocześnie lub mogą występować w wielu wariantach. Z.j.n. jest chorobą czynnościową. Pojęcie "czynnościową" oznacza, że dokuczliwe objawy nie są związane z uszkodzeniem przewodu pokarmowego. Pacjentowi często trudno jest zrozumieć, czemu boli go brzuch, skoro jest on formalnie zdrowy. Łatwiej zrozumie się, że skurcz łydki powoduje silny ból, mimo że po jego ustąpieniu łydka jest nadal zdrowa.

   Podczas badania brzucha osoby cierpiącej na zespół jelita nadwrażliwego lekarz nie znajduje nieprawidłowości. Pierwszym i najważniejszym krokiem jest ustalenie rozpoznania zespołu jelita nadwrażliwego. Niedokrwistość, krwawienie, chudnięcie i gorączka nie mogą być przypisywane chorobie czynnościowej i są zazwyczaj wyrazem chorób organicznych. O takich objawach należy niezwłocznie powiadomić lekarza. Zazwyczaj w zmiennym nasileniu ciągną się one latami. Niekiedy jednak niespodziewanie ustępują na wiele miesięcy, rzadziej znikają, aby nigdy nie nawrócić.

   Przyczyny tej częstej choroby są nieznane, a zróżnicowanie poglądów dotyczących tego zagadnienia jest bardzo duże. Na jednym krańcu panuje przekonanie, że jest to choroba pierwotnie psychiatryczna, na drugim, że jest to jednak organicznie uwarunkowane zaburzenie funkcji przewodu pokarmowego.

.

   Jest wielce prawdopodobne, że z.j.n. jest chorobą wywołaną różnymi przyczynami i że nigdy nie poznamy jednego, najważniejszego czynnika sprawczego. Wśród różnych koncepcji brane są pod uwagę: uwarunkowania psychologiczne, dietetyczne, bakteryjne zapalenie jelit.

.

  Większość publikacji dowodzi, że pacjenci z z.j.n. częściej wykazują objawy dysfunkcji psychologicznych niż ich chorzy lub zdrowi ludzie, i że u połowy z nich można postawić rozpoznanie psychiatryczne, najczęściej depresji. Wyniki takich badań upowszechniają opinię, że z.j.n. ma podłoże psycho-fizjologiczne, które ma główny udział w rozwoju zaburzeń funkcji jelit. Wniosek taki jest jednak niepewny w związku z preselekcją chorych poddawanych ocenie. Ci pacjenci, którzy przychodzą po poradę lekarską, albo mają rzeczywiście ciężkie objawy, albo są w gorszym stanie psychicznym. Tymczasem badania psychologiczne osób z objawami jelita nadwrażliwego, które nie zasięgają porady lekarskiej, nie wykazują różnic w sferze psychologicznej w stosunku do osób zdrowych. Stanowi to przesłankę dla twierdzenia, że zaburzenia psychologiczne nie są odpowiedzialne za powstanie z.j.n., a jedynie decydują o potrzebie kontaktu z lekarzem.

.

   Psychiatrzy często rozumieją zaburzenie czynnościowe jako sytuację, w której normalne doznania fizyczne traktowane są przez pacjenta jako wyraz choroby organicznej. Zjawisko to określane jest mianem somatyzacji. Mechanizmy somatyzacji są poznane słabo. Prawdopodobnie rozwijają się one w dzieciństwie, w okresie gdy rodzice zwracają wybiórczo uwagę na niektóre objawy u swojego dziecka, zwalniając je w czasie ich występowania z zajęć szkolnych i obowiązków domowych.

.

   Dorośli, podobnie jak dzieci, mogą nieświadomie wykorzystywać banalne objawy dla rozwiązania swoich problemów w relacjach z innymi ludźmi, uciekania od trudności w pracy, od problemów finansowych, dla wywołania zainteresowania lekarza, członków rodziny, przyjaciół. Somatyzacja może być następstwem obawy przed chorobą, np.: nierzadko pojawia się u osób, których bliski zmarł na raka.

.

   U pacjentów z z.j.n. dotyczy ona nie tylko objawów ze strony przewodu pokarmowego. Korzystają oni częściej z konsultacji i zwolnień lekarskich w związku z dolegliwościami ze strony innych układów i narządów. Somatyzacja powoduje, że częstotliwość niepotrzebnych zabiegów chirurgicznych w tej grupie chorych jest prawie pięciokrotnie wyższa niż populacji ogólnej.

.

   Prowadząc badania w Afryce wschodniej Denis Burkitt zwrócił uwagę, że zaparcie i inne objawy nieprawidłowej funkcji jelit nie występują u rodowitych mieszkańców Afryki spożywających dietę bogatoresztkową. Jego praca opublikowana w 1972 roku udowadnia, że im więcej błonnika w diecie, tym wyższa jest waga stolca i krótszy czas pasażu. Obserwacja ta zrodziła hipotezę o zależności wielu chorób jelita grubego, w tym zaburzeń czynnościowych, od ubogoresztkowej diety typu zachodniego. Koncepcji tej nie potwierdziły jednak dalsze badania. Nie znaleziono związku przyczynowego między z.j.n. i zawartością włókien roślinnych w diecie.

.

   Zainteresowanie zapalną przyczyną z.j.n. wywodzi się z analizy licznych przypadków, które dowodzą czasowego związku między krótkotrwałym, inicjującym epizodem zakażenia pokarmowego ("zatrucia pokarmowego") i następującymi po nim wieloletnimi zaburzeniami czynnościowymi. Zależność taka dotyczy około 20% pacjentów z zespołem jelita nadwrażliwego i 30% tych, którzy przebyli zakażenie salmonellą.

Banki krwi na całym świecie już wkrótce mogą skorzystać z technologii opracowanej dzięki mikrobom jelitowym

Kanadyjski Uniwersytet Kolumbii Brytyjskiej

27 paź 2016

4 cze 2018

Kiedy bliskie sobie osoby trzymają się za ręce, synchronizują się ich fale mózgowe, oraz zmniejsza się uczucie bólu - dowodzą naukowcy na łamach tygodnika

"Proceedings of the National Academy of Sciences" (PNAS).

29 lis 2017

Wpływ diety na przebieg z.j.n.

Pobierz dietę dla z.j.n

26 sie 2015

  Z wieloletnich obserwacji dużych grup pacjentów chorujących na z.j.n. wynika, że nie są oni bardziej podatni na wystąpienia zapalenia czy raka jelita grubego i nie potrzebują większej ilości badań kontrolnych, aniżeli osoby całkowicie zdrowe.

.

  Niekiedy w odniesieniu do z.j.n. używa się terminu "colitis", co jest nieporozumieniem. Colitis jest pojęciem medycznym, który oznacza zapalenie jelita grubego. Tymczasem czynnościowej chorobie jelit nie towarzyszy zapalenie.

.

  Jednak intensywność objawów bywa różna u różnych chorych. Niekiedy silne dolegliwości znacznie pogarszają jakość życia, ograniczają możliwość sprawnego działania,  szeroko rozumianą aktywność życiową, upośledzają funkcjonowanie w społeczeństwie i rodzinie. Mimo to z.j.n. jest chorobą łagodną.

"Poważna" choroba?

Powód wystąpienia z.j.n.?

<!-- TradeDoubler site verification 2985200 -->

Czym jest zespół jelita nadwrażliwego, czy też drażliwego?

Irritable Bowel Syndrome - IBS

ZESPÓŁ JELITA NADWRAŻLIWEGO

Idea bank, Star wars, łotr 1, zalando, buty, zegarek, bransoletka, rainbow, monopoly, rogue one, United International Pictures, facebook, ipla, youtube, eurowizja, piłka nożna, eliminacje, mistrzostwa świata, sparing, boks, rywalizacja,film, filmy, online, lektor, dubbing, pl, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, gwiezdne wojny, mbank, bzwbk, millenium, get in bank,

 Korzystając z serwisu akceptujesz pliki cookie, dzięki którym personalizujemy Twoje odwiedziny. Więcej o ciasteczkach.

 Serwis zespoljelitanadwrazliwego.pl ma charakter edukacyjny. Dokładamy wszelkich starań, aby informacje w nim zawarte były poprawne merytorycznie. Informacje zawarte na stronie nie zastępują porady lekarskiej, decyzja dotycząca leczenia należy do lekarza.